เวลากลับบ้านที่ต่างจังหวัด สิ่งที่พบเห็นเป็นปกติก็คือ ของวางเต็มบ้านชิ้นเล็กชิ้นน้อย เยอะแยะไปหมด บางทีผมก็แปลกใจว่าทำไมแม่แกถึงเก็บไว้ไม่ยอมทิ้ง
อย่าเอาของแม่ทิ้งนะลูก !
เสียงแม่ร้องบอกมาแต่ไกล เหมือนเราเป็นลูกอกตัญญูกันเลยทีเดียว จริงๆแล้วเรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ถ้าไปเล่าให้แม่ฟังแกคงจำไม่ได้ ตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจนักหรอก แต่ผ่านมาหลายปีของบางสิ่งที่ดูแสนจะธรรมดานั้น เมื่อเราหยิบขึ้นมาภาพความหลังความทรงจำดีๆ จะเข้ามาในหัวเราเอง
“ฮาวทูทิ้ง” ใช้ไม่ได้กับทุกเรื่อง โดยเฉพาะคนรุ่นพ่อรุ่นแม่บางคน ทำให้นึกขึ้นว่า ต่อไปเราแก่ตัวลงคงต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ เหมือนฟังเพลงเก่า หรือบังเอิญไปในสถานที่วัยเด็ก มันมักจะอบอุ่นในหัวใจเสมอ ถ้าอดีตเราน่าจดจำ แต่ในทางตรงกันข้ามอาจจะขมขื่นถ้าเราเคยเจอเรื่องแย่ๆในสถานที่แห่งนั้น
แต่บล็อกนี้ไม่ได้มาพูดถึงเรื่องของจำพวกนั้น แต่หมายถึงสิ่งของที่เราจะซื้อ เราซื้อเพราะอะไร ซื้อเพราะความอยากได้ อยากแสดงถึงฐานะ ความหรูหรา หรือซื้อเพราะมันมีประโยชน์
โดยส่วนตัวแล้วตัวผมเองเป็นคนซื้อของแพงมากสำหรับบางคน และก็ราคาถูกจนบางคนมองว่าไม่สมฐานะ อย่างเช่น มือถือก็ใช้ Android เครื่องล่ะ 5-6 พันบาท หรูหน่อยก็ 9 พัน หรือหมื่นนิดๆ ถ้าเกินหมื่นสองจะเริ่มคิดมากล่ะ เพราะแพงเกินไปกับประโยชน์ที่ได้รับ คือเรารู้ว่ามือถือมันใช้ทำอะไรได้แค่ไหนในรูปแบบการใช้ชีวิตของตัวเอง ฃ
และมันเป็นของต้องถือไปมา พกพาไปไหนมาไหนตลอด หลายครั้งที่ขึ้นลงรถแล้วมันตกลงกระแทกพื้น ซึ่งมีโอกาสบ่อยซะด้วย และนั่นทำให้ตัวผมเองรู้สึกเสียดาย ยิ่งถ้าจะซื้อ iPhone มาสองสามหมื่น ก็คงรับไม่ได้เท่าไหร่นัก บอกตรงๆว่าใจไม่ถึง … นั่นจึงเป็นที่มาที่ไปว่าทำไมใช้มือถือราคาถูก เพราะกระแทกพื้นก็ไม่เสียดายมาก แล้วอีกอย่างเป็นคนไม่ชอบเอามือถือไปซ่อมด้วย ถ้าเริ่มงอแงก็ทิ้งเลย ของราคาไม่แพง เราเลยทำใจง่ายนั่นเอง
อ่านมาถึงตรงนี้บางคนคงคิดว่าว่าผมเป็นคนแบ่งค่าย Android … Apple บ้างแล้ว แต่ไม่ใช่อย่างนั้น ผมมี Macbook Pro นะ ซื้อมาราคาก็ไม่ถูกซะทีเดียว (อันนี้รู้กัน) ทีนี้คนที่ไม่ได้ใช้งานพวก Labtop ก็จะมองแล้วไอ้นี่ใช้ของแพงไฮโซ ต่านั่งกินสตาร์บั๊คด้วยคงครบชุด จริงๆแล้วไม่ใช่แบบนั้น ผมซื้อมันมาไว้ทำงาน เพราะมันคุ้มค่ากับผลงานที่ออกมาและตัว Software ที่ลื่นไหลในการผลิตผลงาน
เห็นไหมว่าเรามองสิ่งของต่างกัน มันไม่มีใครถูกผิด ของอย่างนี้วิจารณ์มากไม่ได้ จะดราม่าเอา … เงินใครใคร่ซื้อก็ซื้อไป แต่ถ้าซื้อมาแล้วเป็นขยะเพิ่มในบ้าน หนำซ้ำยังใช้มันไม่เต็มประสิทธิภาพ ก็คงน่าเสียดายคุณค่าของสิ่งนั้นเหมือนกันนะ
**ลองคิดดูให้ดี … เราซื้อมาทำไม ?