หยิบคำสอนขององค์ทะไลลามะ มาท่อนนึงเพราะรู้สึกว่าชีวิตที่ผ่านมานั้นเจอเรื่องราวแบบนี้มาบ้างเหมือนกัน วันเวลาประสบการณ์ทำให้ได้รู้ว่า “ความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ” สามารถสะสมจนเป็นเรื่องใหญ่และทำลายโอกาสสำคัญๆ รวมทั้งมิตรสหายดีๆ ไปไม่น้อย ซึ่งหากเกิดแต่ว่า “เราไม่ได้พูดคุยกันในยามที่เกิดปัญหา และหาทางออกกันในตอนนั้นให้ชัดเจน” เรื่องบางเรื่องเราคิดว่าเล็กน้อยเกินกว่าที่จะมาเสียเวลาแก้ไขปล่อยให้ผ่านเลยไปจะดีกว่า
เมื่อคิดแบบนั้นไปแล้วสุดท้ายก็ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นมาเลย มิหนำซ้ำพอเนิ่นนานความขัดแย้งที่ว่าเล็กก็ใหญ่โตขึ้นมาถ้าไม่สายเกินแก้ก็ยังปรับความเข้าใจกันได้แต่ถ้าลงลึกเข้าไปในจิตใจคนแล้วคงยากเกินที่จะดึงความรู้สึกดีๆนั้นกลับมา
“พึงระวังและใส่ใจสิ่งเล็กๆน้อยๆไว้เสมอ เพราะมันสำคัญสำหรับคนบางคน”