ตาตั้ม • โพสต์.

ต้องโพสโชว์ !

Tum Sirichai
ตาตั้ม

พอดีเห็นคนรู้จักหลายคนเวลาไปไหนมาไหนต้อง โพสโชว์อยู่เสมอ ซึ่งดูเจตนาได้เหมือนกันนะว่า โพสอวดหรือว่าโพสเพื่อแบ่งปัน (ดูไม่ยาก) ซึ่งตัวผมก็เป็นนะเวลา ไปในที่ประทับใจ หรือได้กินอะไรแปลกๆก็จะมีโพสโชว์บ้าง

แต่หลังๆ ก็ไม่ค่อยได้ โพสอะไรมากนัก แบบแนวๆอวดๆ จะมีก็พวกรูปที่ดูแล้วสวยดีเอามาโพสให้คนอื่นรู้สึกอยากไปที่นั่น ที่ๆเราเพิ่งไปมา อะไรประมาณนั้น

ถ้าจะโพสอวดนี่แทบจะน้อยมาก เพราะเบื่อ จะว่าไปเหมือนคนที่ไปกินสตาร์บั๊ค ก็มักจะโพสเฟสโชว์ อันนี้เจอบ่อย แต่ก็ช่างเขาความสุขของเขา อาจจะนานๆได้กินที

อย่างตัวผมเองบอกเลยว่ากินบ่อยนะไอ้สตาร์บั๊คเนี่ย (ไม่ได้อวดรวย เพราะคนรวยกินแพงกว่านั้น ...) คือเราเฉยๆมั้ย มันปกติคือมองมันเป็นแค่กาแฟ

หรือจะซื้ออุปกรณ์ Gadget ต่างๆ ซื้อมาหลายอย่างล่ะ น้อยมากที่จะเอามาโพสบน facebook ไม่ได้ว่าคนอื่นนะ เราอาจจะเป็นคนเฉยๆกับเรื่องเหล่านี้ ขนาดรูปตัวเองยังนานๆที่โพสเลย

บางทีก็อิจฉาคนที่ชอบถ่ายรูปหน้าตัวเองแล้วใส่ Caption เก๋ๆ มาได้ตลอดนะ เออคือแม่งมั่นใจดีว่ะ !  เคยลองพยายามทำบ้างแต่ทำได้ไม่นานกขี้เกียจ ...

หลังๆมานี้ก็มาเขียน เอาความคิดความในใจของตัวเองมาลงที่บล็อกนี้บ่อยกว่า Facebook แล้ว เพราะว่าเบื่อโลก Social มากๆ เหมือนเราติดกับดักบางอย่างอยู่ (Social มันมีประโยชน์สำหรับคนใช้ถูกทาง) แต่สำหรับตัวผมเองยอมรับเลย ว่าไม่สามารถยควบคุมตัวเองได้เมื่อเข้าไปยัง Facebook

ไม่ลงแอพเฟสฯ บนมือถือมานานเป็นปีแล้ว และไม่กี่วันลบ Cookie และ Logout ออกจาก Web Browsers เรียบร้อย ตอนแรกที่ยังใช้แบบเว็บอยู่เพราะต้องดูและ Fanpage บางส่วน

ลองไปใช้ App Fanpage อยู่ไม่ค่อยสะดวกตอนนั้น แต่ตอนนี้ไม่มีทางเลือกแล้วต้องบังคับให้ใช้ App Fanpage แทนให้ได้ เพื่อที่จะตัดขาดจาก Facebook โดยสิ้นเชิง

สิ่งที่ต้องการก็คือ “เวลาในการโฟกัส” ซึ่งเมื่อก่อนผมเป็นคนที่ทำอะไรได้มีประสิทธิภาพมากกว่านี้เยอะ ถ้ามีอะไรรบกวนจะไม่สามารถทำงานได้ดี เพราะเป็นคนต้องการสมาธิสูงมาก (เราสมองน้อยเข้าใจเราหน่อยนะ)

คือถ้าเล่นอะไรแล้วจะไม่สามารถหยุดตัวเองได้ สมัยก่อนเล่นเกมติดเกมว่างั้นเหอะ ตัดสินใจเลิกเล่นเกมทุกชนิด ได้ผลแฮะชีวิตไปไกลเลย

มีช่วงนึงติด Twitter กับ IG แน่นอนผมเอามันออกทั้คู่ ยิ่ง IG นี่ สมัยนั้นเจออะไรต้องถ่าย > แต่ง > คิด caption โพส “กุทำบ้าอะไรอยู่วะ !!!!” เอาออกครับ ชีวิตดีขึ้น

เมื่อทุกอย่างน้อยลงเราก็จะโฟกัสกับสิ่งที