นอกจากผมจะทำงานที่บ้านแล้วหลายครั้งก็มักจะออกมาทำงานที่ร้านกาแฟตามห้าง อาศัยแอร์ห้างที่เย็นสบายชีวิตดี๊ดีอ่ะ ไม่ใช่อะไรหรอกเพราะว่าช่วงนี้เมษายนร้อนมาก และเวลามานั่งทำงานร้านกาแฟหัวสมองมันแล่นดีนักแล บางครั้งคนเราจุดที่มันเครื่องติดใช้เวลาในการทำงาน 3-4 ชั่วโมงเผลอๆได้งานกว่านั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับที่แล้วเอ้อระเหยไม่ได้งานเลยก็มี
เวลาผมมาห้างในวันธรรมดาก็จะมีคนที่มาเดินห้างแต่อาจจะไม่มากเท่าช่วงเย็นและช่วงวันหยุด ทีนี้ก็จะมีนักศึกษาอันนี้ก็เข้าใจได้ว่าเรียนจบก็มาเดินชิลๆกระหนุงกระหนิงกับแฟน ส่วนคนที่ดูเป็นวัยกลางคนจนถึงเป็นผู้ใหญ่อายุ 40 ขึ้น เอ๊ะ! คนพวกนี้เค้าไม่ทำงานกันเหรอ บางคนใส่ขาสั้นแต่งตัวสบายๆก็มี นักท่องเที่ยวคงไม่ใช่แน่ เพราะดูการแต่งตัวก็แยกออกแล้ว
เท่าที่ดูผมคิดว่าคนกลุ่มนี้น่าจะเป็นผู้ประกอบการหรือไม่ก็เจ้าของธุรกิจอะไรสักอย่าง เราดูก็น่าอิจฉาเค้านะมีเวลาสวนทางกับคนอื่นให้ระบบมันรันไป เข้าไปดูกิจการบางเวลา แต่เชื่อเถอะทีเราเห็นมันเป็น
ยอดภูเขาน้ำแข็ง
ที่จะกล่าวต่อไปนี้ขอเสนอเป็นธุรกิจขนาดเล็ก SME นะครับ เพราะขนาดใหญ่เข้าตลาดหลักทรัพย์คงเป็นอีกแบบนึง เชื่อได้ว่ากว่าเจ้าของกิจการเหล่านี้จะได้เดินออกมาชิลตามห้างอย่างนั้น มันต้องใช้ความอดทนและมานะพยายามอย่างสูงที่จะสร้างธุรกิจขึ้นมาจนกว่าระบบจะรันด้วยตัวมันเองคนพวกนี้เค้าต้องหมกมุ่น ทำงานมากกว่าพนักงานเงินเดือนหลายเท่า กลางวันกลางคืน เพราะไม่ใช่สร้างธุรกิจมาแล้วจะทำเงินเลย บ้างใช้เวลา 6 เดือนหรือปีสองปี ช่วงเวลานั้นก็อาจจะรับจ้างหรือหารายได้ทางอื่นมา
อาจจะทำงานประจำควบคู่ไป ช่วงเวลาเช้าก่อนไปทำงาน และตกดึกก็เข้ามาทำธุรกิจของตัวเองค่อยๆสร้างเรื่อยๆจนถึงวันนึง พอมันเริ่มนิ่งและเริ่มมีรายได้ก็อาจจะจ้างพนักงานมาดูแล คราวนี้ล่ะจะเริ่มปล่อยวางบางส่วนได้แล้ว ต่อจากนั้นก็ขยับขยายกันต่อไป
สิ่งสำคัญในการนำพาจากธุรกิจที่ไม่มีรายได้มาจนสำเร็จต้องอาศัยลูกบ้าและใจรักมากๆ นั่นก็คือ
Passion ทำในสิ่งที่ตัวเองลุ่มหลง มีความสุขกับการทำมันไม่มีเหน็ดเหนื่อย
นี่คือสื่งสุดยอดในการขับเคลื่อนทุกสิ่งทุกอย่างเพราะ ว่าเมื่อเริ่มธุรกิจแล้วมันจะมีปัญหาเข้ามา 100 % ใจไม่ถึงอยู่ไม่ได้วงการนี้ ขี่หลังเสือลงยากต้องเดินลุยอย่างเดียว Passion จึงสำคัญนัก ใครที่ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วเจอปัญหาเอาแต่หนี อาจจะต้องทบทวนตัวเอง แต่เดี๋ยวนะ! ผมมองโลกในแง่ดีว่า ที่คุณหนีปัญหาอาจจะเป็นเพราะงานนั้นคุณไม่ได้มี Passion มาตั้งแต่ต้นก็เป็นได้
“คนไม่มีใจเอาอะไรมารั้งก็ไม่อยู่”
สิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์เงินเดือนที่อยากออกมาเปิดกิจการตัวเอง อย่ากระโดดออกมาเลยครับ ถ้ายังไม่แน่ใจตัวเองว่าต้องการอะไรในชีวิตกันแน่ เช่นทำไมถึงต้องออกมา บางคนบอกอยากรวย อยากชิล คุณก็ต้องคิดตั้งแต่ต้นว่าทำอย่างไรถึงจะไปจุดนั้นได้ จะทำอะไรดีแล้วลองมองดูว่ามันสามารถเป็นไปได้มั้ย ถ้ามั่นใจว่าเราชอบและมีลูกค้า ลงมือทำตั้งแต่ทำงานประจำไปเลย อาศัยช่วงเวลาว่างหลังเลิกงาน หรือวันหยุด เพราะอย่างน้อยระหว่างที่กำลังทำนั้นก็ยังมีเงินหล่อเลี้ยงเราอยู่ทุกๆเดือน
เห็นมั้ยว่าแค่เราเริ่มต้นก็ถือเป็นการลงทุนแล้ว ลงทุนยอมสละเวลาว่างทีเราควรจะพักมาสร้างฝันของตัวเอง ถ้ารักในสิ่งที่ทำจริงมันจะไม่เหน็ดไม่เหนื่อยครับ ถ้าเหนื่อยก็มีพักแต่จะท้อยาก ค้นหาให้เจอธุรกิจที่เหมาะกับตัวเองครับ